skwinkels liefdesgedicht
Sterven
is even zwaaien,
afscheid van de aarde.
Jij ademloos,
wij sprakeloos.
En dan herinnering:
voortleven in de stilte
van een hoofd.
Sterven
is even zwaaien,
afscheid van de aarde.
Jij ademloos,
wij sprakeloos.
En dan herinnering:
voortleven in de stilte
van een hoofd.
Als eerste al het skwinkelnieuws in je mailbox? Dat kan!
Gewoon hieronder even jouw mailadres invullen.